Helaas waren de weergoden ons dit jaar niet goedgezind. Daarom besloot de organisatie, Wim Lesterhuis, Els Venekamp en Hans Lap, dat ze geen nat pak wilden halen en dat al de deelnemers met elkaar gingen carpoolen naar de verschillende locaties. Overal was voldoende parkeerplek om dat te kunnen doen. Velen vonden dat jammer en sommigen waren er stiekem wel blij mee.

Een paar sportievelingen durfden het aan om toch op de fiets te stappen. Petje af voor Floor Bremmers en Huibertje van Hesik, Coby en Joop Landman, Joke Kleiburg en Bea Krüger.

De Brielsche Aap was ons start- en verzamelpunt en hier kregen wij onze loopbriefjes of (rijbriefjes in dit verband).

En ja, wat reik je uit bij een Aap, een lekkere banaan natuurlijk!

Bij een kopje koffie of thee bekeken we in welke volgorde we de volgende locaties zouden bezoeken: De Brielsche Aap, Brasserie Lime aan de jachthaven van Oostvoorne, Breezze in Vierpolders, de Kogeloven en Bogey’s bij golfclub Kleiburg.

Mijn partner Els Venekamp reed ons naar Lime voor ons eerste bridgerondje. Er was even verwarring of de borden wel klopten want er stonden andere letters op dan onze lijn had, maar gelukkig bleek het zo in orde te zijn.
We konden beginnen nadat Els alle bridgemate’s had uitgereikt.
Een vergissing kan de beste overkomen werd maar weer eens duidelijk. Aan een van de tafels bleek een contrazit te zijn, gelukkig zat er iemand aan deze tafel die wist hoe dat opgelost moest worden en zo was dit probleem al snel ge-teckel’d.

Hans Jansen zou achter ‘mijn’ Els aan rijden naar de Kogeloven, Hans en Iet waren al in hun auto gestapt dus Els reed weg. In de achteruitkijkspiegel geen Hans en Iet te bekennen. Zou de auto soms niet willen starten? Moeten we even terugrijden? Dan maar even aan de kant van de weg afgewacht, gelukkig daar kwamen ze aan.. wat bleek, hij had eerst het adres even in zijn TomTom gezet.
Geen vertrouwen in Els’ navigatiekunsten, Hans?

Onze dag verliep op rolletjes, tenminste eh, als je mijn up en down techniek tijdens het bridgen niet meetelt.
Alles klopte qua bridgemate’s, spellen en een prettige ontspannen sfeer om in te bridgen.

De bridgelocaties hadden zich uitgesloofd om een heerlijke lunch voor ons te verzorgen.
De basis bleek een broodje of boterham met een kroket waarbij iedere kok iets anders lekkers had bedacht. Een kopje mosterdsoep bij de één, een glaasje paprikasoep bij een ander en een lekker toetje kwam ook voorbij. Er was in ieder geval voor iedereen voldoende.

Als er onderweg druppels op de voorruit vielen keken we elkaar lachend aan : “Fijn hé, dat het regent“.
Tijdens de lunch kwam de regen met bakken uit de hemel vallen, helaas zaten niet alle dappere fietsers toen binnen. Coby en Joop Landman kregen de volle laag. Alle bridgers die al binnen zaten zagen hen worstelen en voelden enorm met hen mee toen ze kletsnat en hijgend bij Lime binnendropen. Letterlijk! Nogmaals, we vonden jullie geweldig stoer om de fietstocht aan te durven.

Verder slaakte iedereen een zucht van opluchting, vooral de organisatie, het bleek een goed besluit om alles per auto te doen.

Onder het genot van een drankje en een bitterbal werden de prijzen uitgereikt.

Eta nam eerst het woord om Wim, Els en Hans Lap te bedanken voor de organisatie. Zij benadrukte hoezeer er was nagedacht over het al dan niet te fiets of per auto te gaan. En hoeveel werk er nog extra was geweest nadat toch de keuze op de auto was gevallen. Dat vergde wel een andere aanpak dan op de fiets. En nog andere problemen die zich hadden voorgedaan en waarvan de oplossing veel tijd in beslag had genomen. Uiteraard werd ook Hans Jansen bedankt voor de technische ondersteuning met de bridgemate’s. Zij kregen allen een bedankje in envelop.

Hierna maakte Wim bekend dat:
Jaap en Erna Vogel de hoogste score van de dag hadden behaald, te weten 67.04% en daarmee de winnaars waren van deze dag.
Vervolgens kregen alle 1e plaats winnaars, per lijn, een heerlijk flesje wijn.
Diegenen die op de 7e plaats, per lijn, stonden kregen een vrolijk bakje met viooltjes. Door Els Venekamp met liefde en zorg samengesteld en ingepakt.
Er was ook een fles wijn voor het paar dat het dichtste bij de 50% was en die mochten Els en ik in ontvangst nemen. Tenslotte een bakje viooltjes als poedelprijs voor de allerlaatsten in de totaalscore’s.
Wil je weten wie dat allemaal waren, dan kan je dat terugvinden op de uitslagenlijst op de website.

Het is maar weer gebleken, wij ‘Kleiburgers’ laten ons niet uit het veld slaan door hoosbuien en windkracht 6 à 7. We passen ons aan en maken er gewoon een heerlijke dag van.

Ik doe volgend jaar weer mee, op de fiets, in de auto of anderszins, het is altijd een feestje, jullie doen toch ook mee zeker!!

Wilma Wageveld